De een zijn....
Ik had een probleem bij een steenuilkast in de Wijdewormer. Een kast met al jaren een goed broedresultaat. Maar elke keer als ik daar langskwam, zag ik een flink aantal kauwen bij die bewuste nestkast. Het zal toch niet zo zijn, dat door die kauwen dit broedsel gaat mislukken? Het zat mij niet lekker en ik moest er het mijne van weten en ben gaan kijken in de nestkast. In deze periode is dat “not done” natuurlijk, daar ben ik mij terdege van bewust, maar ik moest gewoon weten hoe het daar binnen was gesteld. Ik zag dat het invlieggat ook flink groter was geworden. De kauwen waren dus flink aan het bikken geweest. Door een kiertje zag ik twee steenuiltjes zitten, dus ze zijn er nog wel ! In de sluis lagen wel al kleine takjes en schapenwol. Dit zijn de “bouwstenen” voor een beginnend kauwennest. Ik heb dat meteen verwijderd en snel de deksel weer dicht gedaan en ben vertrokken. Maar ik was de hoek nog niet om of de kauwen zaten er weer bij.
Wat te doen? De bewoners waren ook niet thuis, dus ik kon niet overleggen. Ik had deze mensen al eerder gevraagd om de kauwen te verjagen, maar ik kan moeilijk van ze verlangen dat ze om het uur met een trommel onder de kast gaan staan. Thuis heb ik in een klein plaatje triplex een invlieggat van 6,7 cm gemaakt, met de bedoeling die over het beschadigde gat te bevestigen. Ook natuurlijk weer in dezelfde kleur gebeitst. Nou ja, bijna dan. De volgende dag weer die kant op en de vrouw des huizes was aanwezig. Die zag het probleem ook al en zij zou het vreselijk vinden als de steenuilen door de kauwen zouden verdwijnen. Zij deed haar best om de kauwen steeds weg te jagen, maar zonder blijvend resultaat. Met het bevestigen van het nieuwe voorkantje was het echte probleem niet verholpen, de kauwen bleven aanwezig.
Ik kreeg een ingeving. Mijn broer wist een dode kraai te liggen en ik dacht; als ik die ophang in de buurt van de nestkast ( als schrik effect), zou dat mogelijk kunnen werken. Zo gezegd zo gedaan. Meteen erheen gereden en Studio Sport maar een keertje overgeslagen. De kraai heb ik vakkundig in een boom opgehangen en nu maar afwachten. Drie dagen later ontving ik een email van de bewoonster. De kauwen hadden zich al die tijd niet meer laten zien. Ik ben zelf nog een keer wezen kijken en inderdaad, geen kauw meer te bespeuren. Ik hoop dat het zo blijft. En nu maar duimen dat de steenuilen het alsnog gaan doen.
Ik begrijp best, dat naar aanleiding van deze “actie”, een ieder daar een eigen mening over heeft. Je moet de natuur haar gang laten gaan etc. etc. De steenuilen, vooral in de Zaanstreek, zijn bijzonder schaars en van die kauwen rammelt het er hier werkelijk van. Ik ben al jaren bezig om de populatie in de Wijdewormer een boost te geven, maar het gaat zóóóó langzaam. En als ik één broedsel van de zes á zeven aanwezige paartjes steenuilen kan redden, dan doe ik dat graag. De kraai was alleen op een verkeerde plaats gestorven en heb m verplaatst. Af en toe moet je de natuur, en in dit geval de steenuilen, even een handje helpen……..
Groet Ron Gans