S’ morgens gingen de gordijnen open en een wit laagje sneeuw bedekte de straat. Op het nieuws veel aanrijdingen door de plotselinge gladheid. De automobilisten dachten dat winterbanden ook goed zouden hechten op glad ijs. De airbags deden het gelukkig wel.

Het zonnetje kwam door en het werd een lekker weertje. Snel de fiets gepakt, verrekijker mee en eens kijken hoe het de steenuil vergaat. Zullen zij ook last van koude pootjes hebben?

Op de kas zaten deze twee steenuiltjes lekker in het zonnetje.

Op het volgende adres waren er ook twee zichtbaar. Uiteraard zittend in de zon. Een ekster probeerde dit te verzieken voor de steenuil bij de schoorsteen, maar die wist van geen wijken.

Op het derde adres werd op mij gelet, maar het verraste de uil toch dat ik hem /haar op de korrel nam.

Deze zocht snel de beschutting onder de kap.

We kunnen vaststellen dat het goed gaat en koning winter nog geen vat heeft gekregen op ons milde klimaat. Voedsel genoeg voor de steenuil en andere gevederden, die leven van muizen.

S’ nachts wist een steenuil de bewoners wakker te houden. Door vlak bij het raam een partner te gaan roepen. En als dat gebeurt, zit je rechtop in bed. Via de website van de Steenuilenwerkgroep kwam de familie in contact met de Secretaris. Er werd meegedeeld dat ze een meneer zochten, die vaak langs fietste met verrekijker en iets deed met uilen en ringen. Ze hadden hem al een tijd niet meer gezien. Tja en dan komt de mail op gang …. wie is dat? Toen ik dat met het ringen las, brak mij het klamme zweet uit, daar ik niet bevoegd ben tot ringen. Hoe moet ik dat onze juwelier Luc uitleggen bedacht ik. Gelukkig is mijn onschuld geaccepteerd en heb contact opgenomen met de bewoners. In overleg is een valcamera geplaatst om deze nachtbraker te betrappen. Na enkele dagen bleek dat deze zich gedeisd hield, maar wel had een torenvalk de nok als uitkijkpunt gekozen voor het spotten en vangen van muizen.

De volgende dag kwam er een mail binnen. De steenuil liet weer, rond middernacht, van zich horen. De bewoners hadden met behulp van hun mobieltje een geluidsfragment kunnen maken.

Wat worden wij weer verwend om bij deze enthousiaste mensen een kast te mogen gaan plaatsen. Wij hopen dat deze steenuil snel zijn/haar intrek in de kast neemt en voor nageslacht gaat zorgen.

Douwe Greydanus.