Er was heel wat “loos” in het westelijke deel van West-Friesland. Het gebied waar Dhr. Groot de steenuilen bezoekt om ze van het nodige te voorzien. Eigenaren van twee percelen beklaagden zich bij Gerrit. Ze vonden het geweldig, dat er steenuilen op hun erf zaten, “maar wéér benne moin boerezwaluwe bleve?”: vroegen ze. Een direct antwoord was er niet en dus werd ondergetekende gebeld, om te kijken waar dat aan zou kunnen liggen. Zoals u weet nestelen de boerenzwaluwen in schuren. Ze bouwen hun nesten hoog op balken en leidingen. Een plek die het mogelijk maakt hun nest goed te houden. Ter plaatse kwam de Sherlock Holmes in mij naar boven. Geruite hoed, pijp en vergrootglas uit de kast gehaald om te zoeken naar sporen van de verdwenen boerenzwaluwen. Behalve het gesmak van de koeien, die ons nieuwsgierig aankeken, was het er erg stil. Het antwoord lag voor de hand.

 Aan de kant, waar de uilen buiten zaten, waren ventilatieroosters aanwezig. Doordat de kleppen openstonden, was het gemakkelijk voor de uiltjes om te gaan shoppen en de pullen van de zwaluwtjes, één voor één op te halen. Er werd advies gegeven om gaas voor deze openingen aan te brengen. Daarmee zou het opgelost kunnen zijn voor het volgend seizoen.  Als de zwaluwen in ieder geval de moed hebben om terug te komen.

Adres twee was ook snel duidelijk. Zowel de uil, als de sperwer, konden via het kapotte ramen het restaurant binnen treden voor de snelle hap. U begrijpt dat wij niet direct bij de pakken neer moeten gaan zitten, maar de bewoners adviseren om dit vogel drama te voor komen. Ook hier: span gaas waar gevleugelde rovers niet door kunnen, maar wel de zwaluwen. Tja en als er een muis of woelrat gepakt wordt, hoor je niemand klagen.

 Douwe Greydanus