West-Friesland in de belangstelling

Op 23 mei 2024 bezocht de voorzitter van STONE, Ronald van Harxen, onze werkgroep. U kent vast wel de beelden via de tv-programma’s ‘Binnenste buiten’ of ‘Vroege vogels’, waar Ronald en Pascal Stroeken er samen op uittrekken om Steenuilen in de Achterhoek te ringen. Dit doen zij al ruim 28 jaar. Er wordt veel werk verzet om de geheimen van de Steenuiltjes te ontrafelen. Meer hierover kunt u lezen in de jaarlijkse uitgave van het tijdschrift ‘Uilen’. Dit blad wordt gepubliceerd door Steenuil Overleg Nederland (STONE), de Kerkuilenwerkgroep (SKWN) en de Oehoewerkgroep Nederland (OWN). De prachtige foto’s geven een mooi beeld van wat er zoal wordt beleefd. Vanuit STONE is een landelijk camera-onderzoek opgezet om te kijken wat voor prooien deze pientere uiltjes naar de kast brengen. Op de eerste beelden in West-Friesland zijn bijvoorbeeld veel jonge Ratten te zien.

Terug naar de realiteit.

Ronald wilde ‘ons’ gebied eens bezoeken. Het gebied ligt ten oosten van de A7 bij Hoorn, tussen Enkhuizen, Medemblik en Twisk. Deze gebieden verschillen nog al van elkaar; oude landerijen met fruitbomen, statige boerderijen en boerenerven met vee en rommelhoekjes.

Jopie nam Ronald onder haar hoede en kon hem uitvoerig vertellen over het gebied. Twisk is een plaatsje zoals het in de geschiedenisboeken staat beschreven. Een erfbewoonster vertelde enthousiast hoe zij er alles aan deden om de steenuiltjes het naar hun zin te maken. Het was werkelijk een vijfsterrenverblijf, enkel de jacuzzi ontbrak nog in de kast.

Daarna reden wij gezamenlijk richting Andijk, waar ons uitgestrekte en verkavelde weilanden zonder vee wachtten. Habitat waar een steenuil niks te zoeken heeft, legde Ronald uit. Hoe moet je daar als uil nu overleven als het uitzicht vanuit je kast bestaat uit een troosteloos stuk grasland of een agrarisch gebied met enkel tulpen of aardappelvelden? Vaak zijn deze akkers ook nog toegedekt met kleden en zeilen tegen vraat en valt er voor een steenuil niet veel te jagen.

Op een adres in Andijk keek hij vol ongeloof naar een opgehangen steenuilenkast. Waar kunnen de uilen schuilen, waar halen ze hun eten vandaan en wat hebben ze überhaupt te eten, vroeg hij zich af. Het antwoord lag in de nestkast: een gedroogde kikker als prooi.

Om de uilen te helpen zijn schuilplekken eenvoudig aan te brengen, mits er een boom op het terrein staat.

De kast met de kikker hebben wij later bezocht om te ringen en de jonge uiltjes stonden er gelukkig gezond en fruitig bij.

 
In een andere kast was er zelfs een jong met overgewicht aangetroffen. Hoe zou dat komen, denk je? Maar als de (koel)kast open gaat is het duidelijk: een aardig voorraadje muizen kwam tevoorschijn, allemaal voor dat ene kuiken.

Na een geslaagde dag is Ronald vol mooie indrukken weer naar de Achterhoek vertrokken.

Gedeelde tekst Jopie Koeleman en Douwe Greydanus.

Foto's: Douwe Greydanus